کتابخانه مسروری حکم آباد

کتابخانه مسروری حکم آباد بخش بزرگی از کشور را می توان در کتابها پیمود اندرولنگ
آخرين مطالب کتابخانه مسروری حکم آباد گزارش شب شعر"بسیج، کتاب، بصیرت" مهدی جان شهادتت مبارک... ادرس کانال تلگرامی کتابخانه مسروری جوین... بدون شرح!!! بخش کودک کتابخانه مسروری حکم آباد... هفتمین جشنواره کتابخوانی رضوی با 6 عنوان کتاب برگزار می‌شود پیام تسلیت... استقبال از اولین نشست کتاب خوان کتابخانه ای در کتابخانه مسروری جوین عاشق کسی شو که کتاب می خواند... تنها 31 دقیقه تا سوئد فاصله داريم... شروعی دوباره.... شب شعر دفاع مقدس در کتابخانه حکم آباد فراخوان شب شعر دفاع مقدس... جلسه انجمن ادبی ققنوس پنجشنبه 12 شهریور.. شاید را هدیه کن.... تقدیر از کارمندان نمونه شهرستان جوین مراسم شب شعر یادبود استاد مرحوم علی اکبر ملایجردی اهدای کتاب ، اهدای دانایی خواجه عبدالله انصاری می گوید... زندگی یعنی چه؟ و اما مرگ... سخنان گرانبها!!! پشت کنکوری،قبل و بعد از آزمون... معرفی رمان عقل و احساس معرفی کتاب مهر و مهتاب دختر شهید... تازه های کتاب در تیرماه94 اضافه شدن کتاب به بخش کودک.. پيوندهای روزانه ساختن وبلاگ شماره پیمان کارها حمل ته لنجی با ضمانت از دبی خرید از چین قلاده اموزشی ضد پارس سگ قیمت پرده کرکره ای چه تشکی بخریم آجرنما لعابدار قالب های روزگذر آرشيو مطالب مهر 1401 آذر 1396 ارديبهشت 1396 فروردين 1396 اسفند 1395 بهمن 1395 دی 1395 مرداد 1395 فروردين 1395 مهر 1394 شهريور 1394 مرداد 1394 تير 1394 خرداد 1394 ارديبهشت 1394 فروردين 1394 اسفند 1393 بهمن 1393 دی 1393 آذر 1393 آبان 1393 مهر 1393 شهريور 1393 مرداد 1393 تير 1393 خرداد 1393 فروردين 1393 اسفند 1392 بهمن 1392 دی 1392 آذر 1392 مهر 1392 شهريور 1392 لینک های ویژه دانلود آهنگ جدید \| خرید شارژ دانلود آهنگ جدید چت روم \| جراحی زیبایی بینی بازتاب \| ایران پو چت روم طراح قالب	جلسه انجمن ادبی ققنوس مورخه 1393/06/06 جلسه طبق اعلام قبلی راس ساعت 18 عصر با حضور اکثر اعضا آغاز گردید.بر خود لازم میدانم از تمام کسانی که به موقع تشریف آوردند قدردانی نمایم. سپس آقای ملایی ضمن عرض خوشامدگویی به تشریح مناسبتهای هفته قبل پرداختند.از جمله روز 1-بزرگداشت ابوعلی سینا و روز پزشک 2- روز بزرگداشت رازی و روز داروساز 3-گرامیداشت هفته دولت و تبریک به آقای حسین ملکوتی به خاطر انتخاب شدن به عنوان کارمند نمونه. 4-ولادت حضرت معصومه س و گرامیداشت روز دختر 5-تبریک آغاز دهه کرامت سپس به خاطر روز دختر شعر طنز ذیل را خواندند: الا دختر که دمســـــــــــــازی نداری رفیق قصــــــــه پــــــــردازی نداری و لیکن خوش به حالت خوش به حالت که چیزی مثل ســــــــربازی نداری و نیز شعر دیگری تقدیم به همه دختران و من جمله دختران عضو انجمن ادبی ققنوس حکم آباد ای بهار آرزوی نســـــــــــــل فردا دخــــترم ای فروغ عشق از روی تو پیدا دخترم چشم و گوش خویش را بگشــــا کز را حسد نشکند آیینه ات را چشم دنیا دخترم دست در دست حیا بگذار و کوشش کن مدام تا نیفتی در ره آزادی از پا دختـــــرم کوه غم داری اگر بر دوش دل همـــــچون پدر دم مزن تا می توانی از دریغا دخترم با مدارا می شوی آســــــــوده دل پس کن بنا پایه رفتار خود را بر مدارا دختــــرم در ادامه ، جایزه سرکار خانم زهرا پورمحرابی که در مسابقه پیامکی نشریه ققنوس شرکت کرده بودند توسط مسئول کانون ادبی جناب ملایی اهدا گردید. سپس هر یک از اعضا به ارائه آثار خود پرداختند: سرکار خانم فاطمه فقیهی شعر زیبای عقاب و کلاغ دکتر ناتل خانلری را با حوصله زیاد خواندند که از ایشان سپاس فراوان دارم. گشت غمناك دل و جان عقاب چو ازو دور شد ایام شباب دید كش دور به انجام رسید آفتابش به لب بام رسید باید از هستی دل بر گیرد ره سوی كشور دیگر گیرد خواست تا چاره ی نا چار كند دارویی جوید و در كار كند صبحگاهی ز پی چاره ی كار گشت برباد سبك سیر سوار گله كاهنگ چرا داشت به دشت ناگه ا ز وحشت پر و لوله گشت وان شبان ، بیم زده ، دل نگران شد پی بره ی نوزاد دوان كبك ، در دامن خار ی آویخت مار پیچید و به سوراخ گریخت آهو استاد و نگه كرد و رمید دشت را خط غباری بكشید لیك صیاد سر دیگر داشت صید را فارغ و آزاد گذاشت چاره ی مرگ ، نه كاریست حقیر زنده را فارغ و آزاد گذاشت صید هر روزه به چنگ آمد زود مگر آن روز كه صیاد نبود آشیان داشت بر آن دامن دشت زاغكی زشت و بد اندام و پلشت سنگ ها از كف طفلان خورده جان ز صد گونه بلا در برده سا ل ها زیسته افزون ز شمار شكم آكنده ز گند و مردار بر سر شاخ ورا دید عقاب ز آسمان سوی زمین شد به شتاب گفت كه : ‹‹ ای دیده ز ما بس بیداد با تو امروز مرا كار افتاد مشكلی دارم اگر بگشایی بكنم آن چه تو می فرمایی ›› گفت : ‹‹ ما بنده ی در گاه توییم تا كه هستیم هوا خواه تو ییم بنده آماده بود ، فرمان چیست ؟ جان به راه تو سپارم ، جان چیست ؟ دل ، چو در خدمت تو شاد كنم ننگم آید كه ز جان یاد كنم ›› این همه گفت ولی با دل خویش گفت و گویی دگر آورد به پیش كاین ستمكار قوی پنجه ، كنون از نیاز است چنین زار و زبون لیك ناگه چو غضبناك شود زو حساب من و جان پاك شود دوستی را چو نباشد بنیاد حزم را باید از دست نداد در دل خویش چو این رای گزید پر زد و دور ترك جای گزید زار و افسرده چنین گفت عقاب كه :‹‹ مرا عمر ، حبابی است بر آب راست است این كه مرا تیز پر است لیك پرواز زمان تیز تر است من گذشتم به شتاب از در و دشت به شتاب ایام از من بگذشت گر چه از عمر ،‌دل سیری نیست مرگ می آید و تدبیری نیست من و این شه پر و این شوكت و جاه عمرم از چیست بدین حد كوتاه؟ تو بدین قامت و بال ناساز به چه فن یافته ای عمر دراز ؟ پدرم نیز به تو دست نیافت تا به منزلگه جاوید شتافت لیك هنگام دم باز پسین چون تو بر شاخ شدی جایگزین از سر حسرت بامن فرمود كاین همان زاغ پلید است كه بود عمر من نیز به یغما رفته است یك گل از صد گل تو نشكفته است چیست سرمایه ی این عمر دراز ؟ رازی این جاست،تو بگشا این راز›› زاغ گفت : ‹‹ ار تو در این تدبیری عهد كن تا سخنم بپذیری عمرتان گر كه پذیرد كم و كاست دگری را چه گنه ؟ كاین ز شماست ز آسمان هیچ نیایید فرود آخر از این همه پرواز چه سود ؟ پدر من كه پس از سیصد و اند كان اندرز بد و دانش و پند بارها گفت كه برچرخ اثیر بادها راست فراوان تاثیر بادها كز زبر خاك و زند تن و جان را نرسانند گزند هر چه ا ز خاك ، شوی بالاتر باد را بیش گزندست و ضرر تا بدانجا كه بر اوج افلاك آیت مرگ بود ، پیك هلاك ما از آن ، سال بسی یافته ایم كز بلندی ،‌رخ برتافته ایم زاغ را میل كند دل به نشیب عمر بسیارش ار گشته نصیب دیگر این خاصیت مردار است عمر مردار خوران بسیار است گند و مردار بهین درمان ست چاره ی رنج تو زان آسان ست خیز و زین بیش ،‌ره چرخ مپوی طعمه ی خویش بر افلاك مجوی ناودان ، جایگهی سخت نكوست به از آن كنج حیاط و لب جوست من كه صد نكته ی نیكو دانم راه هر برزن و هر كو دانم خانه ، اندر پس باغی دارم وندر آن گوشه سراغی دارم خوان گسترده الوانی هست خوردنی های فراوانی هست ›› ** آن چه ز آن زاغ چنین داد سراغ گندزاری بود اندر پس باغ بوی بد ، رفته ا زآن ، تا ره دور معدن پشه ، مقام زنبور نفرتش گشته بلای دل و جان سوزش و كوری دو دیده از آن آن دو همراه رسیدند از راه زاغ بر سفره ی خود كرد نگاه گفت : ‹‹ خوانی كه چنین الوان ست لایق محضر این مهمان ست می كنم شكر كه درویش نیم خجل از ما حضر خویش نیم ›› گفت و بشنود و بخورد از آن گند تا بیاموزد از او مهمان پند عمر در اوج فلك بر ده به سر دم زده در نفس باد سحر ابر را دیده به زیر پر خویش حیوان را همه فرمانبر خویش بارها آمده شادان ز سفر به رهش بسته فلك طاق ظفر سینه ی كبك و تذرو و تیهو تازه و گرم شده طعمه ی او اینك افتاده بر این لاشه و گند باید از زاغ بیاموزد پند بوی گندش دل و جان تافته بود حال بیماری دق یافته بود دلش از نفرت و بیزاری ، ریش گیج شد ، بست دمی دیده ی خویش یادش آمد كه بر آن اوج سپهر هست پیروزی و زیبایی و مهر فر و آزادی و فتح و ظفرست نفس خرم باد سحرست دیده بگشود به هر سو نگریست دید گردش اثری زین ها نیست آن چه بود از همه سو خواری بود وحشت و نفرب و بیزاری بود بال بر هم زد و بر جست ا زجا گفت : كه ‹‹ ای یار ببخشای مرا سال ها باش و بدین عیش بناز تو و مردار تو و عمر دراز من نیم در خور این مهمانی گند و مردار تو را ارزانی گر در اوج فلكم باید مرد عمر در گند به سر نتوان برد ›› شهپر شاه هوا ، اوج گرفت زاغ را دیده بر او مانده شگفت سوی بالا شد و بالاتر شد راست با مهر فلك ، همسر شد لحظه ای چند بر این لوح کبود نقطه ای بود و سپس هیچ نبود سرکارخانم زهرا بداغ آبادی این جلسه مطلبی برای ارائه نداشتند. سرکار خانم نگین وکیلی یک داستان کوتاه عاشقانه زیبا خواندند که در زیر می خوانیم. امید توده های ابرسفید و خاکستری در هم ادغام شده و نوید بارشی تند را میداد.باران آرام آرام شروع به باریدن کرد قطرات ریز کم کم درشت شد و پس از گذشت دقایقی با شدت هر چه تمام تر ادامه پیدا کرد .دلم هوای یه کسی داشت برای دیدنش دل تنگ بودم.تشنه ی دیدارش بودم.قول می داد حتما می آید.ندایی از درونم خبر می داد قرار است اتفاقی بیافتد .هر لحظه احساس می کردم نزدیک تر می شود.تیک تیک ساعت روی مخم بود .کنجی نشسته بودم مات و مبهوت .به این سو و آن سو نگاه می کردم.گاه به حیاط رفته و زیر باران که شدت زیادی داشت قدم می زدم .پسر عمویم بود از همان کودکی با هم بزرگ شده بودیم .دریک خانه زندگی می کردیم یادم می آید یک بار که با هم بازی می کردیم به او گفتم من سنجاق سرم را به تو می دهم و تو برادرم باش.اون قبول کرد بعد از آنروز من تا یک هفته با نام برادر صدایش میکردم و یک بار عصبانی شد سرم داد زد نمی دانستم چرا ولی هرچه که بزرگتر شدیم بیشتر از احساس درونی اش آگاه شدم طوری رفتار می کرد که معلوم بود چه حسی نسبت به من دارد .با گذشت زمان حس او به من هم منتقل شده و از آن روز به بعد با عشق و عاشقی که نه با دوست شدن آشنا شدم .امشب قرار است به خواستگاری ام بیاید.همین طور که در حیاط قدم می زدم صدای در را شنیدم .شتابان به طرفش دویدم .در را که باز کردم دیدم یکی از دوستان امید است اشک به صورتش جاری بود وقتی خبر مرگ امید را داد.سرجایم میخکوب شدم دست و پایم سست شده بود گریه کنان به داخل خانه شتافتم .وقتی مادر و زن عمو با خبر شدند.شیون و فریاد سر دادند و پا به پای من اشک ریختند.حرف های دوست امید به آتش درونی ام دامن زد.از او و تصادفی که کرده بود می گفت:ماشین از جاده خارج شده و هم از ماشین به بیرون پرت شده.سراسیمه به طرف محل تصادف رفتیم وقتی بدن بی جان امید را روی زمین دیدم دیگر تاب نیاوردم و از حال رفتم .یه هوش که امدم امید رفته بود.وقتی فکر می کردم دیگه بر نمی گردد چیزی درونم می شکست.از آن روز به بعد هر پنچ شنبه سرخاکش حاضر میشدم ."عشق هوس خطرناکی است که اگر آدم در آن سر بخورد و امیدش را از دست دهد آدم را از بین خواهد برد" سحر ملایی مثل همیشه شعر های با معنی را می خواند مثل: آن کس که بداند و بداند که بداند اسب شرف از گنبد رعنا بجــــــهاند آن کس که نداند و بداند که نداند لنگان خرک خویش به منزل برساند آن کــس که بداند و نداند که بداند بیدار کنیدش که همی خفــته نماند آن کـــس که نداند و نداند که نداند در جهــل مرکب ابدالدهــــــــر بماند "ابن یمین" ----------------------------------------------------------------------------------------------- ای کاش علی شویم و عالی باشیم هم کاسه ی سفره های خالی باشیم چون سکه به دست کودکی برق زنیم نان آور ســــــــــفره های خالی باشیم سرکار خانم فاطمه حکم آبادی داستان خود را خواندند زیبا بود. آقای حسین کلاته عربی عضو جدید انجمن شعری عاشقانه از "مرحوم نجمه زارع "به شرح ذیل خواندند: خبـــــر بــــــه دورترین نقطه ي جهان برسد نخواست او به منِ خسته بــی گمان برسد شکنجه بیشتر از این؟ که پیش چشمِ خودت کسی کــــــه سهم تو باشد به دیگران برسد چه می کنی؟ اگر او را که خواستی یک عمر بـــه راحتی کسی از راه نـاگهـــــــان برسد،... رهــــــا کنی بــــــرود از دلت جــدا بـــــاشد به آن کـــه دوست تَرَش داشته به آن برسد رهـــــــا کنی بروند و دو تا پرنده شوند خبر بـــه دورترین نقطه ی جهان برسد گلایـــه اي نکنی بغض خـویش را بخــــــوري که هق! هق!... تو مبادا به گوششان برسد خدا کند کــه... نه! نفرین نمی کنم... نکند به او کـــــــه عاشق او بوده ام زیان برسد خدا کند فقط این عشق از سرم برود خدا کند کــه فقط زود آن زمان برسد نجمه زارع در 29 آذر ماه 1361 در کازرون چشم به جهان گشود ، وي شش ماه پس از تولد همراه با خانواده‌اش به قم عزيمت نمود و در آنجا ساكن شدند. دوران دبستان را در مدرسه‌ي اوسطي قم گذراند و دوران راهنمايي و دبيرستان را به ترتيب در مدارس نرجسيه و شهداي چهارمردان پشت سر گذاشت. طي سال‌هاي 79 تا 81 در دانشگاه همدان به تحصيل در رشته‌ي عمران پرداخت . او با تمامی جوانی در کار سرودن غزل خيالی بالا بلند و متفاوت داشت و در ميان شاعران جوان يکی از بهترين ها بود . کتاب شعر نجمه به نام عشق ، قابيل است در زندگی اش مجال انتشار نيافت . شعرهای نجمه بی پيرايه بود و معصومانه با خواننده ارتباط برقرار می کرد و چون از دل بر می خاست به دل می نشست. او احساسات بی دغدغه ی خود را در قالب غزل بيان می کرد و غزل هايش – بی آنکه عمدی در آنها باشد ، به پاره ای از مسائل اجتماعی اشاره داشت نگاه انتظارگونه‌يي که در شعر نجمه زارع وجود داشت، با ظرافت های مخصوص به خودش پیش می رفت. این ظرافت هم برخلاف کسانی که نگاه شان در ندبه و به قول معروف، نگاه مریدی و مرادی و نیازی است، حالت اعتراض داشت. آنچه که در غزل های نجمه چشمگير است رديف ها و قافيه های دشواری است که او برای غزل هايش بر می گزيند نجمه در شعرش عصيان می کرد، اما هيچگاه از دايره وقار خارج نمی شد. نجمه ی زارع با تمامی جوانی در سرايش فقط از احساس بی مانند خود تأثير پذيرفت و خط خود را داشت و هزاران افسوس که نماند تا اين خط و انديشه را به کمال برساند و همچنان که گويی مرگ زود رس خود را پيش بينی کرده بود ، اجل نقشه های زندگی او را بر باد داد . وی روز شنبه 31 شهريور سال 1384 بعد از يک هفته بيهوشی در بيمارستان آيت الله گلپايگانی قم جهان را بدرود گفت . او زمانی که با شتاب اين جهان بی مهر را ترک می گفت فقط 23 سال داشت … خدایش رحمت کند خیلی تاسف برانگیز بود. آقای علی احمدی شعر زیبایی خواندند که بنا به اصرار خودشان هفته بعد در وبلاگ قرار خواهم داد.به خاطر تصحیح ابیات. آقای احمد عابدی با تبلت منحصر به فرد خود کمی از سیمین بهبهانی گفت و انصافا بجا گفت.سپس داستان کوتاهی خواندند. آقای احسان عباس آبادی شعر زیبایی خواندند: ای دوستان، ای دوستان اینک بیاید جان شویم درخیل این نامردمان هم صحبت جانان شویم دستان گره خورده به هم درهر زمان در هر مکان باشد که رسوایش کنیم خصم خود و شادان شویم باید که مجنون شویم در راه لیلی و بسی صابر بمانیم در رهش تا عاشق خوبان شویم خندیدم با غمهای خود ، رقصیم با دلدار خود یادی نمائیم از لعب چون کودکی خندان شویم چون عاقبت خندان شود گریان بی ماتم شود مردمگذار عاشقان باید کمی نالان شویم شاید که خط فلک بنوشت آن دست ملک دردی به سینه داشته اینک بیا درمان کنیم مرهم بند بر زخم خود ای صالح وامانده راه برمن .... با عرض پوزش خیلی ناخوانا بود فکر کنم آقای عباس آبادی با عجله نوشته بودند .ایشاالله برای هفته بعد اصلاح می کنم هر چند که مصراع آخر بود. مرتضی اربابی داستان کوتاه زیبایی خواندند که خیلی زیبا بود ولی متاسفانه به علت اینکه جلسه را کمی زودتر ترک کردند نتوانستم مطلب را در اختیار داشته باشم. برچسب‌ها: [ یک شنبه 9 شهريور 1393برچسب:جلسه ادبی ققنوس,کانون ادبی,شاعران حکم اباد ,مرتضی اربابی,احسان عباس آبادی,رضا ملایی,نگین وکیلی,زهرا بداغ آبادی,سحر ملایی,فاطمه حکم آبادی ,کتابخانه مسروری,, ] [ 18:29 ] [ حسین ملکوتی اصل ] 4 شهریور سالروز درگذشت مهدی اخوان ثالث بود!!! به مناسبت سالگرد درگذشت مهدی اخوان ثالث -شاعر معاصر- پایگاه اطلاع‌رسانی‌ KHAMENEI.IR دست‌نوشته مرحوم اخوان را که در سال ۱۳۴۱ در دفتر یادداشت آیت‌الله خامنه‌ای نوشته شده است، منتشر می‌کند: صبوحی ـ «در این شبگیر کدامین جام و پیغام صبوحی مستتان کرده‌ست ای مرغان، که چونین بر برهنه‌ شاخه‌های این درختِ برده خوابش دور، غریب افتاده از اقرانِ بستانش درین بیغوله مهجور، قرار از دست داده، شاد می‌شنگید و می‌خوانید؟ خوشا، دیگر خوشا حال شما، امّا سپهر پیر بد عهد است و بی‌مهر است، میدانید؟» ـ «کدامین جام و پیغام؟ اوه بهار؛ آنجا نگه کن، با همین آفاق تنگ خانه تو باز هم آن کوهها پیداست. شنل بر فینه‌شان دستارِ گردن گشته، جنبد جنبشِ بدرود. زمستان گو بپوشد شهر را در سایه‌های تیره و سردش، بهار آنجاست، ها آنک طلایه‌ی روشنش، چون شعله‌ای در دود. بهار اینجاست، در دلهای ما، آوازهایِ ما و پرواز پرستوها در آن دامانِ ابر آلود هزاران کاروان از خوبتر پیغام و شیرینتر خبر پویان و گوش آشنا جویان، تو چشنفتی بجز بانگ خروس و خر در این دهکور دور افتاده از معبر؟» «چنین غمگین و هایاهای کدامین سوک می‌گریاندت ای ابر شبگیران اسفندی؟ اگر دوریم اگر نزدیک بیا با هم بگرییم، ای چو من تاریک.» سروده شده در اسفند ماه ۱۳۳۹ در تهران مهدی اخوان ثالث یکم اسفند 1307 هجری خورشیدی، در شهر توس نزدیک مشهد چشم به جهان گشود. وی تحصیلات ابتدایی را در زادگاه خود به پایان رسانید و دوره ی هنرستان صنعتی را نیز در مشهد با موفقیت سپری کرد. او از نوجوانی به سرودن شعر علاقه داشت و تشویق اطرافیان، اشتیاق او به شعر را بیشتر برانگیخت. مهدی اخوان ثالث 1323 هجری خورشیدی به تهران رفت و در وزارت فرهنگ مشغول به کار شد و همزمان به تدریس هم پرداخت، او نام و تخلص شعری «م.امید» را برای خود برگزیده بود، در 1330 خورشیدی، نخستین دفتر شعرش را با عنوان «ارغنون» منتشر کرد. با انتشار دومین دفتر شعرش در دی 1334 با عنوان «زمستان» به شهرت رسید. «زمستان» از شاهکارهای مهدی اخوان ثالث محسوب می شود. اخوان ثالث در شعر زمستان ضمن آشنایی عمیق با شعر و ادبیات گذشته ی ایران به ویژه شعرهای خراسانی، با هوشیاری و بیداری خاصی به شیوه ی نوسرایی و «نیمایی» گرایش داشته و پیوند خود را با شعر قدیم غزل و مثنوی حفظ کرده است. شاعر پرآوازه ی ایرانی پس از آشنا شدن با شعرهای نیما یوشیج به نوسرایی روی آورد و این روش را به گونه ای به کار برد که خود صاحب سبکی تازه و مستقل شد. مهدی اخوان ثالث خود درباره ی شعرش می گوید:«من نه سبک شناس هستم نه ناقد... من هم از کار نیما الهام گرفتم و هم خودم برداشت داشتم. در مقدمه ی زمستان گفته ام که می کوشم اعصاب و رگ و ریشه های سالم و درست زبانی پاکیزه و مجهز به امکانات قدیم و آنچه مربوط به هنر کلامی است را به احساسات و عواطف و افکار امروز پیوند بدهم یا شاید کوشیده باشم از خراسان دیروز به مازندران امروز برسم....» آثار و گنجینه های گرانبهایی چون ارغنون، آخر شاهنامه، زمستان، تو را ای کهن بوم و بر دوست دارم، بدعت ها و بدایع نیمایوشیج، عطا و لقای نیمایوشیج و از این اوستا از این شاعر بلندآوازه ی پارسی به یادگار مانده است. نادر نادر پور شاعر معاصر ایران در سال های نخستین که اخوان ثالث به تهران آمد با او و شعرش آشنا شد و درباره ی آثار اخوان می گوید: «شعر او یکی از سرچشمه های زلال شعر امروز است و تاثیر آن بر نسل خودش و نسل بعدی مهم است. اخوان میراث شعر و نظریه نیمایی را با هم تلفیق و نمونه ای ایجاد کرد که بدون اینکه از سنت گسسته باشد بدعتی بر جای گذاشت...مهارت اخوان در شعر حماسی است. او درون مایه های حماسی را در شعرش به کار می گیرد و جنبه هایی از این درون مایه ها را به استعاره و نماد مزین می کند.» این ادیب ایرانی از 1356 هجری خورشیدی به عنوان استاد زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه های تهران و تربیت معلم، با عشق آنچه را که سال ها با مشقت فراگرفته بود به دانش پژوهان ادب و شعر فارسی آموخت. سرانجام مهدی اخوان ثالث شاعر و ادیب ایرانی در چهارم شهریور 1369 هجری خورشیدی قلم بر زمین نهاد و با دنیای شعر و ادب وداع کرد، اما شعرها و آثار ماندگارش او را برای همیشه در تاریخ ادبیات این مرزوبوم جاودان ساخت. پیکر وی را در شهر توس کنار آرامگاه فردوسی به خاک سپردند. بخشی از شعر لحظه ی دیدار مهدی اخوان ثالث(م.امید): لحظه ی دیدار نزدیک است باز من دیوانه ام، مستم باز می لرزد، دلم، دستم باز گویی در جهان دیگری هستم هان! نخراشی به غفلت گونه ام را، تیغ! های، نپریشی صفای زلفکم را، دست! و آبرویم را نریزی، دل! ای نخورده مست لحظه ی دیدار نزدیک است اعضای محترم کتابخانه می توانند مجموعه شعر زمستان اثر مهدی اخوان ثالث از انتشارات مروارید را به امانت برده و با سبک شعری وی آشنا شوند. برچسب‌ها: [ شنبه 8 شهريور 1393برچسب:مهدی اخوان ثالث,اخوان,زمستان,کانون ادبی,دستنوشته اخوان ثالث,یادداشت مقام معظم رهبری,, ] [ 11:18 ] [ حسین ملکوتی اصل ] .: Weblog Themes By RoozGozar.com** :.	درباره وبلاگ سال تاسیس:1392------------------------------- تعداد کتاب:5500 نسخه-------------------------- تعداد عضو:400 نفر-------------------------------- ساعات کار:8الی13/30 و 17 الی 19----------- شماره تماس:42543479------------------------- نمابر:45243478---------------------------------------------------------- امکانات----------------------- 1- بخش نشریات------------------------------------ 2- دسترسی به پایگاه نمایه مشتمل بر میلیونها مقاله جهت استفاده دانشجویان و محققان--------------------- 3-متصل به نرم افزار کتابخانه ای تحت وب سامان(با عضویت در کتابخانه از تمامی کتابخانه های سراسر کشور استفاده نمایید)------------------------------- 4- کافی نت (اینترنت پرسرعت ) با تخفیف ویژه اعضا 5-بخش مجزای کودک و نوجوان با انواع سرگرمی ها 6- سالن مطالعه برای برادران و خواهران با ظرفیت 300 نفر نويسندگان حسین ملکوتی اصل موضوعات وب کانون ادبی (شعر و داستان) بخش کودک کتابخانه افتتاحیه مناسبتهای مذهبی مناسبتهای ملی معرفی ونقد کتاب مسابقات کتابخوانی استخدام اطلاعیه ها اخبار شهرستان اشعارزیبا متفرقه کتابخانه کجاست؟ روشهای مطالعه کتابخانه های جهان جملات زیبا اطلاعیه ها اهدای کتاب طرح کتاب من مسابقات کتابخوانی شبکه کتابخوانان حرفه ابی سخنان بزرگان طنزو کاریکاتور تقویم تاریخ لینک دوستان اداره کتابخانه های استان خراسان رضوی جی پی اس موتور جی پی اس مخفی خودرو برای آگاهی از تازه های کتاب کلیک کنید سخنان ویزه جریان فکری شهید مطهری در زمان حیات آن شهید، کسانى که او را مى‌شناختند، زیاد نبودند و کسانى که به عمق برجستگى و نورانیت فکرى او آشنا بودند، بازهم کمتر بودند؛ اما امروز در محیط ذهنى انقلاب، جریان فکرىشهید مطهرى، جریان ممتازى است. این کتابها و مباحث و گفتارهایى که آن عالم دلسوز و مؤید من عند الله، به آن‌ها پرداخته است چه مباحث اجتماعى، چه مباحث فکرى، چه مباحث عمومى و چه مباحث فلسفى خاص یکایک آن‌ها، براى جامعه لازم و حیاتى است. البته از این کتابها، همه نمى‌توانند استفاده کنند سطح خاصى دارد اما مى‌شود کارى کرد که از این مطالب، همه‌ى جامعه و جوانان ما استفاده کنند.\| سخنرانى در دیدار با گروه کثیرى از معلمان و مسئولان امور فرهنگى کشور و جمعى از کارگران، به مناسبت روز معلم و روز جهانى کارگر۱۲/ ۰۲/ ۱۳۶۹ ------------------------------ باید پدران و مادران ، بچه ها را از اول با کتاب محشور و مأنوس بکنند. حتی باید بچه های کوچک با کتاب انس پیدا کنند. بچه هایمان را هم از اول کودکی عادت بدهیم که کتاب بخوانند؛ مثلاً وقتی می خواهند بخوابند، کتاب بخوانند و بخوابند. وقتی که ایام روز فراغتی هست، یا مثلاً روز جمعه ای که بازی می کنند، بخشی از آن را حتماً برای کتاب قرار بدهند. در تابستان ها که بچه ها و جوانان تعطیل هستند، حتماً کتاب بخوانند؛ کتاب هایی را معین کنند، بخوانند و تمام کنند. پرداخت آنلاین برای کمک به انجمن خیرین کتابخانه ساز استان خراسان رضوی روی تصویر زیر کلیک کنید قالب وبلاگ ابزار زیباسازی وبلاگ

کتابخانه مسروری حکم آباد بخش بزرگی از کشور را می توان در کتابها پیمود اندرولنگ
آخرين مطالب کتابخانه مسروری حکم آباد گزارش شب شعر"بسیج، کتاب، بصیرت" مهدی جان شهادتت مبارک... ادرس کانال تلگرامی کتابخانه مسروری جوین... بدون شرح!!! بخش کودک کتابخانه مسروری حکم آباد... هفتمین جشنواره کتابخوانی رضوی با 6 عنوان کتاب برگزار می‌شود پیام تسلیت... استقبال از اولین نشست کتاب خوان کتابخانه ای در کتابخانه مسروری جوین عاشق کسی شو که کتاب می خواند... تنها 31 دقیقه تا سوئد فاصله داريم... شروعی دوباره.... شب شعر دفاع مقدس در کتابخانه حکم آباد فراخوان شب شعر دفاع مقدس... جلسه انجمن ادبی ققنوس پنجشنبه 12 شهریور.. شاید را هدیه کن.... تقدیر از کارمندان نمونه شهرستان جوین مراسم شب شعر یادبود استاد مرحوم علی اکبر ملایجردی اهدای کتاب ، اهدای دانایی خواجه عبدالله انصاری می گوید... زندگی یعنی چه؟ و اما مرگ... سخنان گرانبها!!! پشت کنکوری،قبل و بعد از آزمون... معرفی رمان عقل و احساس معرفی کتاب مهر و مهتاب دختر شهید... تازه های کتاب در تیرماه94 اضافه شدن کتاب به بخش کودک.. پيوندهای روزانه ساختن وبلاگ شماره پیمان کارها حمل ته لنجی با ضمانت از دبی خرید از چین قلاده اموزشی ضد پارس سگ قیمت پرده کرکره ای چه تشکی بخریم آجرنما لعابدار قالب های روزگذر آرشيو مطالب مهر 1401 آذر 1396 ارديبهشت 1396 فروردين 1396 اسفند 1395 بهمن 1395 دی 1395 مرداد 1395 فروردين 1395 مهر 1394 شهريور 1394 مرداد 1394 تير 1394 خرداد 1394 ارديبهشت 1394 فروردين 1394 اسفند 1393 بهمن 1393 دی 1393 آذر 1393 آبان 1393 مهر 1393 شهريور 1393 مرداد 1393 تير 1393 خرداد 1393 فروردين 1393 اسفند 1392 بهمن 1392 دی 1392 آذر 1392 مهر 1392 شهريور 1392 لینک های ویژه دانلود آهنگ جدید \| خرید شارژ دانلود آهنگ جدید چت روم \| جراحی زیبایی بینی بازتاب \| ایران پو چت روم طراح قالب	جلسه انجمن ادبی ققنوس مورخه 1393/06/06 جلسه طبق اعلام قبلی راس ساعت 18 عصر با حضور اکثر اعضا آغاز گردید.بر خود لازم میدانم از تمام کسانی که به موقع تشریف آوردند قدردانی نمایم. سپس آقای ملایی ضمن عرض خوشامدگویی به تشریح مناسبتهای هفته قبل پرداختند.از جمله روز 1-بزرگداشت ابوعلی سینا و روز پزشک 2- روز بزرگداشت رازی و روز داروساز 3-گرامیداشت هفته دولت و تبریک به آقای حسین ملکوتی به خاطر انتخاب شدن به عنوان کارمند نمونه. 4-ولادت حضرت معصومه س و گرامیداشت روز دختر 5-تبریک آغاز دهه کرامت سپس به خاطر روز دختر شعر طنز ذیل را خواندند: الا دختر که دمســـــــــــــازی نداری رفیق قصــــــــه پــــــــردازی نداری و لیکن خوش به حالت خوش به حالت که چیزی مثل ســــــــربازی نداری و نیز شعر دیگری تقدیم به همه دختران و من جمله دختران عضو انجمن ادبی ققنوس حکم آباد ای بهار آرزوی نســـــــــــــل فردا دخــــترم ای فروغ عشق از روی تو پیدا دخترم چشم و گوش خویش را بگشــــا کز را حسد نشکند آیینه ات را چشم دنیا دخترم دست در دست حیا بگذار و کوشش کن مدام تا نیفتی در ره آزادی از پا دختـــــرم کوه غم داری اگر بر دوش دل همـــــچون پدر دم مزن تا می توانی از دریغا دخترم با مدارا می شوی آســــــــوده دل پس کن بنا پایه رفتار خود را بر مدارا دختــــرم در ادامه ، جایزه سرکار خانم زهرا پورمحرابی که در مسابقه پیامکی نشریه ققنوس شرکت کرده بودند توسط مسئول کانون ادبی جناب ملایی اهدا گردید. سپس هر یک از اعضا به ارائه آثار خود پرداختند: سرکار خانم فاطمه فقیهی شعر زیبای عقاب و کلاغ دکتر ناتل خانلری را با حوصله زیاد خواندند که از ایشان سپاس فراوان دارم. گشت غمناك دل و جان عقاب چو ازو دور شد ایام شباب دید كش دور به انجام رسید آفتابش به لب بام رسید باید از هستی دل بر گیرد ره سوی كشور دیگر گیرد خواست تا چاره ی نا چار كند دارویی جوید و در كار كند صبحگاهی ز پی چاره ی كار گشت برباد سبك سیر سوار گله كاهنگ چرا داشت به دشت ناگه ا ز وحشت پر و لوله گشت وان شبان ، بیم زده ، دل نگران شد پی بره ی نوزاد دوان كبك ، در دامن خار ی آویخت مار پیچید و به سوراخ گریخت آهو استاد و نگه كرد و رمید دشت را خط غباری بكشید لیك صیاد سر دیگر داشت صید را فارغ و آزاد گذاشت چاره ی مرگ ، نه كاریست حقیر زنده را فارغ و آزاد گذاشت صید هر روزه به چنگ آمد زود مگر آن روز كه صیاد نبود آشیان داشت بر آن دامن دشت زاغكی زشت و بد اندام و پلشت سنگ ها از كف طفلان خورده جان ز صد گونه بلا در برده سا ل ها زیسته افزون ز شمار شكم آكنده ز گند و مردار بر سر شاخ ورا دید عقاب ز آسمان سوی زمین شد به شتاب گفت كه : ‹‹ ای دیده ز ما بس بیداد با تو امروز مرا كار افتاد مشكلی دارم اگر بگشایی بكنم آن چه تو می فرمایی ›› گفت : ‹‹ ما بنده ی در گاه توییم تا كه هستیم هوا خواه تو ییم بنده آماده بود ، فرمان چیست ؟ جان به راه تو سپارم ، جان چیست ؟ دل ، چو در خدمت تو شاد كنم ننگم آید كه ز جان یاد كنم ›› این همه گفت ولی با دل خویش گفت و گویی دگر آورد به پیش كاین ستمكار قوی پنجه ، كنون از نیاز است چنین زار و زبون لیك ناگه چو غضبناك شود زو حساب من و جان پاك شود دوستی را چو نباشد بنیاد حزم را باید از دست نداد در دل خویش چو این رای گزید پر زد و دور ترك جای گزید زار و افسرده چنین گفت عقاب كه :‹‹ مرا عمر ، حبابی است بر آب راست است این كه مرا تیز پر است لیك پرواز زمان تیز تر است من گذشتم به شتاب از در و دشت به شتاب ایام از من بگذشت گر چه از عمر ،‌دل سیری نیست مرگ می آید و تدبیری نیست من و این شه پر و این شوكت و جاه عمرم از چیست بدین حد كوتاه؟ تو بدین قامت و بال ناساز به چه فن یافته ای عمر دراز ؟ پدرم نیز به تو دست نیافت تا به منزلگه جاوید شتافت لیك هنگام دم باز پسین چون تو بر شاخ شدی جایگزین از سر حسرت بامن فرمود كاین همان زاغ پلید است كه بود عمر من نیز به یغما رفته است یك گل از صد گل تو نشكفته است چیست سرمایه ی این عمر دراز ؟ رازی این جاست،تو بگشا این راز›› زاغ گفت : ‹‹ ار تو در این تدبیری عهد كن تا سخنم بپذیری عمرتان گر كه پذیرد كم و كاست دگری را چه گنه ؟ كاین ز شماست ز آسمان هیچ نیایید فرود آخر از این همه پرواز چه سود ؟ پدر من كه پس از سیصد و اند كان اندرز بد و دانش و پند بارها گفت كه برچرخ اثیر بادها راست فراوان تاثیر بادها كز زبر خاك و زند تن و جان را نرسانند گزند هر چه ا ز خاك ، شوی بالاتر باد را بیش گزندست و ضرر تا بدانجا كه بر اوج افلاك آیت مرگ بود ، پیك هلاك ما از آن ، سال بسی یافته ایم كز بلندی ،‌رخ برتافته ایم زاغ را میل كند دل به نشیب عمر بسیارش ار گشته نصیب دیگر این خاصیت مردار است عمر مردار خوران بسیار است گند و مردار بهین درمان ست چاره ی رنج تو زان آسان ست خیز و زین بیش ،‌ره چرخ مپوی طعمه ی خویش بر افلاك مجوی ناودان ، جایگهی سخت نكوست به از آن كنج حیاط و لب جوست من كه صد نكته ی نیكو دانم راه هر برزن و هر كو دانم خانه ، اندر پس باغی دارم وندر آن گوشه سراغی دارم خوان گسترده الوانی هست خوردنی های فراوانی هست ›› ** آن چه ز آن زاغ چنین داد سراغ گندزاری بود اندر پس باغ بوی بد ، رفته ا زآن ، تا ره دور معدن پشه ، مقام زنبور نفرتش گشته بلای دل و جان سوزش و كوری دو دیده از آن آن دو همراه رسیدند از راه زاغ بر سفره ی خود كرد نگاه گفت : ‹‹ خوانی كه چنین الوان ست لایق محضر این مهمان ست می كنم شكر كه درویش نیم خجل از ما حضر خویش نیم ›› گفت و بشنود و بخورد از آن گند تا بیاموزد از او مهمان پند عمر در اوج فلك بر ده به سر دم زده در نفس باد سحر ابر را دیده به زیر پر خویش حیوان را همه فرمانبر خویش بارها آمده شادان ز سفر به رهش بسته فلك طاق ظفر سینه ی كبك و تذرو و تیهو تازه و گرم شده طعمه ی او اینك افتاده بر این لاشه و گند باید از زاغ بیاموزد پند بوی گندش دل و جان تافته بود حال بیماری دق یافته بود دلش از نفرت و بیزاری ، ریش گیج شد ، بست دمی دیده ی خویش یادش آمد كه بر آن اوج سپهر هست پیروزی و زیبایی و مهر فر و آزادی و فتح و ظفرست نفس خرم باد سحرست دیده بگشود به هر سو نگریست دید گردش اثری زین ها نیست آن چه بود از همه سو خواری بود وحشت و نفرب و بیزاری بود بال بر هم زد و بر جست ا زجا گفت : كه ‹‹ ای یار ببخشای مرا سال ها باش و بدین عیش بناز تو و مردار تو و عمر دراز من نیم در خور این مهمانی گند و مردار تو را ارزانی گر در اوج فلكم باید مرد عمر در گند به سر نتوان برد ›› شهپر شاه هوا ، اوج گرفت زاغ را دیده بر او مانده شگفت سوی بالا شد و بالاتر شد راست با مهر فلك ، همسر شد لحظه ای چند بر این لوح کبود نقطه ای بود و سپس هیچ نبود سرکارخانم زهرا بداغ آبادی این جلسه مطلبی برای ارائه نداشتند. سرکار خانم نگین وکیلی یک داستان کوتاه عاشقانه زیبا خواندند که در زیر می خوانیم. امید توده های ابرسفید و خاکستری در هم ادغام شده و نوید بارشی تند را میداد.باران آرام آرام شروع به باریدن کرد قطرات ریز کم کم درشت شد و پس از گذشت دقایقی با شدت هر چه تمام تر ادامه پیدا کرد .دلم هوای یه کسی داشت برای دیدنش دل تنگ بودم.تشنه ی دیدارش بودم.قول می داد حتما می آید.ندایی از درونم خبر می داد قرار است اتفاقی بیافتد .هر لحظه احساس می کردم نزدیک تر می شود.تیک تیک ساعت روی مخم بود .کنجی نشسته بودم مات و مبهوت .به این سو و آن سو نگاه می کردم.گاه به حیاط رفته و زیر باران که شدت زیادی داشت قدم می زدم .پسر عمویم بود از همان کودکی با هم بزرگ شده بودیم .دریک خانه زندگی می کردیم یادم می آید یک بار که با هم بازی می کردیم به او گفتم من سنجاق سرم را به تو می دهم و تو برادرم باش.اون قبول کرد بعد از آنروز من تا یک هفته با نام برادر صدایش میکردم و یک بار عصبانی شد سرم داد زد نمی دانستم چرا ولی هرچه که بزرگتر شدیم بیشتر از احساس درونی اش آگاه شدم طوری رفتار می کرد که معلوم بود چه حسی نسبت به من دارد .با گذشت زمان حس او به من هم منتقل شده و از آن روز به بعد با عشق و عاشقی که نه با دوست شدن آشنا شدم .امشب قرار است به خواستگاری ام بیاید.همین طور که در حیاط قدم می زدم صدای در را شنیدم .شتابان به طرفش دویدم .در را که باز کردم دیدم یکی از دوستان امید است اشک به صورتش جاری بود وقتی خبر مرگ امید را داد.سرجایم میخکوب شدم دست و پایم سست شده بود گریه کنان به داخل خانه شتافتم .وقتی مادر و زن عمو با خبر شدند.شیون و فریاد سر دادند و پا به پای من اشک ریختند.حرف های دوست امید به آتش درونی ام دامن زد.از او و تصادفی که کرده بود می گفت:ماشین از جاده خارج شده و هم از ماشین به بیرون پرت شده.سراسیمه به طرف محل تصادف رفتیم وقتی بدن بی جان امید را روی زمین دیدم دیگر تاب نیاوردم و از حال رفتم .یه هوش که امدم امید رفته بود.وقتی فکر می کردم دیگه بر نمی گردد چیزی درونم می شکست.از آن روز به بعد هر پنچ شنبه سرخاکش حاضر میشدم ."عشق هوس خطرناکی است که اگر آدم در آن سر بخورد و امیدش را از دست دهد آدم را از بین خواهد برد" سحر ملایی مثل همیشه شعر های با معنی را می خواند مثل: آن کس که بداند و بداند که بداند اسب شرف از گنبد رعنا بجــــــهاند آن کس که نداند و بداند که نداند لنگان خرک خویش به منزل برساند آن کــس که بداند و نداند که بداند بیدار کنیدش که همی خفــته نماند آن کـــس که نداند و نداند که نداند در جهــل مرکب ابدالدهــــــــر بماند "ابن یمین" ----------------------------------------------------------------------------------------------- ای کاش علی شویم و عالی باشیم هم کاسه ی سفره های خالی باشیم چون سکه به دست کودکی برق زنیم نان آور ســــــــــفره های خالی باشیم سرکار خانم فاطمه حکم آبادی داستان خود را خواندند زیبا بود. آقای حسین کلاته عربی عضو جدید انجمن شعری عاشقانه از "مرحوم نجمه زارع "به شرح ذیل خواندند: خبـــــر بــــــه دورترین نقطه ي جهان برسد نخواست او به منِ خسته بــی گمان برسد شکنجه بیشتر از این؟ که پیش چشمِ خودت کسی کــــــه سهم تو باشد به دیگران برسد چه می کنی؟ اگر او را که خواستی یک عمر بـــه راحتی کسی از راه نـاگهـــــــان برسد،... رهــــــا کنی بــــــرود از دلت جــدا بـــــاشد به آن کـــه دوست تَرَش داشته به آن برسد رهـــــــا کنی بروند و دو تا پرنده شوند خبر بـــه دورترین نقطه ی جهان برسد گلایـــه اي نکنی بغض خـویش را بخــــــوري که هق! هق!... تو مبادا به گوششان برسد خدا کند کــه... نه! نفرین نمی کنم... نکند به او کـــــــه عاشق او بوده ام زیان برسد خدا کند فقط این عشق از سرم برود خدا کند کــه فقط زود آن زمان برسد نجمه زارع در 29 آذر ماه 1361 در کازرون چشم به جهان گشود ، وي شش ماه پس از تولد همراه با خانواده‌اش به قم عزيمت نمود و در آنجا ساكن شدند. دوران دبستان را در مدرسه‌ي اوسطي قم گذراند و دوران راهنمايي و دبيرستان را به ترتيب در مدارس نرجسيه و شهداي چهارمردان پشت سر گذاشت. طي سال‌هاي 79 تا 81 در دانشگاه همدان به تحصيل در رشته‌ي عمران پرداخت . او با تمامی جوانی در کار سرودن غزل خيالی بالا بلند و متفاوت داشت و در ميان شاعران جوان يکی از بهترين ها بود . کتاب شعر نجمه به نام عشق ، قابيل است در زندگی اش مجال انتشار نيافت . شعرهای نجمه بی پيرايه بود و معصومانه با خواننده ارتباط برقرار می کرد و چون از دل بر می خاست به دل می نشست. او احساسات بی دغدغه ی خود را در قالب غزل بيان می کرد و غزل هايش – بی آنکه عمدی در آنها باشد ، به پاره ای از مسائل اجتماعی اشاره داشت نگاه انتظارگونه‌يي که در شعر نجمه زارع وجود داشت، با ظرافت های مخصوص به خودش پیش می رفت. این ظرافت هم برخلاف کسانی که نگاه شان در ندبه و به قول معروف، نگاه مریدی و مرادی و نیازی است، حالت اعتراض داشت. آنچه که در غزل های نجمه چشمگير است رديف ها و قافيه های دشواری است که او برای غزل هايش بر می گزيند نجمه در شعرش عصيان می کرد، اما هيچگاه از دايره وقار خارج نمی شد. نجمه ی زارع با تمامی جوانی در سرايش فقط از احساس بی مانند خود تأثير پذيرفت و خط خود را داشت و هزاران افسوس که نماند تا اين خط و انديشه را به کمال برساند و همچنان که گويی مرگ زود رس خود را پيش بينی کرده بود ، اجل نقشه های زندگی او را بر باد داد . وی روز شنبه 31 شهريور سال 1384 بعد از يک هفته بيهوشی در بيمارستان آيت الله گلپايگانی قم جهان را بدرود گفت . او زمانی که با شتاب اين جهان بی مهر را ترک می گفت فقط 23 سال داشت … خدایش رحمت کند خیلی تاسف برانگیز بود. آقای علی احمدی شعر زیبایی خواندند که بنا به اصرار خودشان هفته بعد در وبلاگ قرار خواهم داد.به خاطر تصحیح ابیات. آقای احمد عابدی با تبلت منحصر به فرد خود کمی از سیمین بهبهانی گفت و انصافا بجا گفت.سپس داستان کوتاهی خواندند. آقای احسان عباس آبادی شعر زیبایی خواندند: ای دوستان، ای دوستان اینک بیاید جان شویم درخیل این نامردمان هم صحبت جانان شویم دستان گره خورده به هم درهر زمان در هر مکان باشد که رسوایش کنیم خصم خود و شادان شویم باید که مجنون شویم در راه لیلی و بسی صابر بمانیم در رهش تا عاشق خوبان شویم خندیدم با غمهای خود ، رقصیم با دلدار خود یادی نمائیم از لعب چون کودکی خندان شویم چون عاقبت خندان شود گریان بی ماتم شود مردمگذار عاشقان باید کمی نالان شویم شاید که خط فلک بنوشت آن دست ملک دردی به سینه داشته اینک بیا درمان کنیم مرهم بند بر زخم خود ای صالح وامانده راه برمن .... با عرض پوزش خیلی ناخوانا بود فکر کنم آقای عباس آبادی با عجله نوشته بودند .ایشاالله برای هفته بعد اصلاح می کنم هر چند که مصراع آخر بود. مرتضی اربابی داستان کوتاه زیبایی خواندند که خیلی زیبا بود ولی متاسفانه به علت اینکه جلسه را کمی زودتر ترک کردند نتوانستم مطلب را در اختیار داشته باشم. برچسب‌ها: [ یک شنبه 9 شهريور 1393برچسب:جلسه ادبی ققنوس,کانون ادبی,شاعران حکم اباد ,مرتضی اربابی,احسان عباس آبادی,رضا ملایی,نگین وکیلی,زهرا بداغ آبادی,سحر ملایی,فاطمه حکم آبادی ,کتابخانه مسروری,, ] [ 18:29 ] [ حسین ملکوتی اصل ] 4 شهریور سالروز درگذشت مهدی اخوان ثالث بود!!! به مناسبت سالگرد درگذشت مهدی اخوان ثالث -شاعر معاصر- پایگاه اطلاع‌رسانی‌ KHAMENEI.IR دست‌نوشته مرحوم اخوان را که در سال ۱۳۴۱ در دفتر یادداشت آیت‌الله خامنه‌ای نوشته شده است، منتشر می‌کند: صبوحی ـ «در این شبگیر کدامین جام و پیغام صبوحی مستتان کرده‌ست ای مرغان، که چونین بر برهنه‌ شاخه‌های این درختِ برده خوابش دور، غریب افتاده از اقرانِ بستانش درین بیغوله مهجور، قرار از دست داده، شاد می‌شنگید و می‌خوانید؟ خوشا، دیگر خوشا حال شما، امّا سپهر پیر بد عهد است و بی‌مهر است، میدانید؟» ـ «کدامین جام و پیغام؟ اوه بهار؛ آنجا نگه کن، با همین آفاق تنگ خانه تو باز هم آن کوهها پیداست. شنل بر فینه‌شان دستارِ گردن گشته، جنبد جنبشِ بدرود. زمستان گو بپوشد شهر را در سایه‌های تیره و سردش، بهار آنجاست، ها آنک طلایه‌ی روشنش، چون شعله‌ای در دود. بهار اینجاست، در دلهای ما، آوازهایِ ما و پرواز پرستوها در آن دامانِ ابر آلود هزاران کاروان از خوبتر پیغام و شیرینتر خبر پویان و گوش آشنا جویان، تو چشنفتی بجز بانگ خروس و خر در این دهکور دور افتاده از معبر؟» «چنین غمگین و هایاهای کدامین سوک می‌گریاندت ای ابر شبگیران اسفندی؟ اگر دوریم اگر نزدیک بیا با هم بگرییم، ای چو من تاریک.» سروده شده در اسفند ماه ۱۳۳۹ در تهران مهدی اخوان ثالث یکم اسفند 1307 هجری خورشیدی، در شهر توس نزدیک مشهد چشم به جهان گشود. وی تحصیلات ابتدایی را در زادگاه خود به پایان رسانید و دوره ی هنرستان صنعتی را نیز در مشهد با موفقیت سپری کرد. او از نوجوانی به سرودن شعر علاقه داشت و تشویق اطرافیان، اشتیاق او به شعر را بیشتر برانگیخت. مهدی اخوان ثالث 1323 هجری خورشیدی به تهران رفت و در وزارت فرهنگ مشغول به کار شد و همزمان به تدریس هم پرداخت، او نام و تخلص شعری «م.امید» را برای خود برگزیده بود، در 1330 خورشیدی، نخستین دفتر شعرش را با عنوان «ارغنون» منتشر کرد. با انتشار دومین دفتر شعرش در دی 1334 با عنوان «زمستان» به شهرت رسید. «زمستان» از شاهکارهای مهدی اخوان ثالث محسوب می شود. اخوان ثالث در شعر زمستان ضمن آشنایی عمیق با شعر و ادبیات گذشته ی ایران به ویژه شعرهای خراسانی، با هوشیاری و بیداری خاصی به شیوه ی نوسرایی و «نیمایی» گرایش داشته و پیوند خود را با شعر قدیم غزل و مثنوی حفظ کرده است. شاعر پرآوازه ی ایرانی پس از آشنا شدن با شعرهای نیما یوشیج به نوسرایی روی آورد و این روش را به گونه ای به کار برد که خود صاحب سبکی تازه و مستقل شد. مهدی اخوان ثالث خود درباره ی شعرش می گوید:«من نه سبک شناس هستم نه ناقد... من هم از کار نیما الهام گرفتم و هم خودم برداشت داشتم. در مقدمه ی زمستان گفته ام که می کوشم اعصاب و رگ و ریشه های سالم و درست زبانی پاکیزه و مجهز به امکانات قدیم و آنچه مربوط به هنر کلامی است را به احساسات و عواطف و افکار امروز پیوند بدهم یا شاید کوشیده باشم از خراسان دیروز به مازندران امروز برسم....» آثار و گنجینه های گرانبهایی چون ارغنون، آخر شاهنامه، زمستان، تو را ای کهن بوم و بر دوست دارم، بدعت ها و بدایع نیمایوشیج، عطا و لقای نیمایوشیج و از این اوستا از این شاعر بلندآوازه ی پارسی به یادگار مانده است. نادر نادر پور شاعر معاصر ایران در سال های نخستین که اخوان ثالث به تهران آمد با او و شعرش آشنا شد و درباره ی آثار اخوان می گوید: «شعر او یکی از سرچشمه های زلال شعر امروز است و تاثیر آن بر نسل خودش و نسل بعدی مهم است. اخوان میراث شعر و نظریه نیمایی را با هم تلفیق و نمونه ای ایجاد کرد که بدون اینکه از سنت گسسته باشد بدعتی بر جای گذاشت...مهارت اخوان در شعر حماسی است. او درون مایه های حماسی را در شعرش به کار می گیرد و جنبه هایی از این درون مایه ها را به استعاره و نماد مزین می کند.» این ادیب ایرانی از 1356 هجری خورشیدی به عنوان استاد زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه های تهران و تربیت معلم، با عشق آنچه را که سال ها با مشقت فراگرفته بود به دانش پژوهان ادب و شعر فارسی آموخت. سرانجام مهدی اخوان ثالث شاعر و ادیب ایرانی در چهارم شهریور 1369 هجری خورشیدی قلم بر زمین نهاد و با دنیای شعر و ادب وداع کرد، اما شعرها و آثار ماندگارش او را برای همیشه در تاریخ ادبیات این مرزوبوم جاودان ساخت. پیکر وی را در شهر توس کنار آرامگاه فردوسی به خاک سپردند. بخشی از شعر لحظه ی دیدار مهدی اخوان ثالث(م.امید): لحظه ی دیدار نزدیک است باز من دیوانه ام، مستم باز می لرزد، دلم، دستم باز گویی در جهان دیگری هستم هان! نخراشی به غفلت گونه ام را، تیغ! های، نپریشی صفای زلفکم را، دست! و آبرویم را نریزی، دل! ای نخورده مست لحظه ی دیدار نزدیک است اعضای محترم کتابخانه می توانند مجموعه شعر زمستان اثر مهدی اخوان ثالث از انتشارات مروارید را به امانت برده و با سبک شعری وی آشنا شوند. برچسب‌ها: [ شنبه 8 شهريور 1393برچسب:مهدی اخوان ثالث,اخوان,زمستان,کانون ادبی,دستنوشته اخوان ثالث,یادداشت مقام معظم رهبری,, ] [ 11:18 ] [ حسین ملکوتی اصل ] .: Weblog Themes By RoozGozar.com** :.	درباره وبلاگ سال تاسیس:1392------------------------------- تعداد کتاب:5500 نسخه-------------------------- تعداد عضو:400 نفر-------------------------------- ساعات کار:8الی13/30 و 17 الی 19----------- شماره تماس:42543479------------------------- نمابر:45243478---------------------------------------------------------- امکانات----------------------- 1- بخش نشریات------------------------------------ 2- دسترسی به پایگاه نمایه مشتمل بر میلیونها مقاله جهت استفاده دانشجویان و محققان--------------------- 3-متصل به نرم افزار کتابخانه ای تحت وب سامان(با عضویت در کتابخانه از تمامی کتابخانه های سراسر کشور استفاده نمایید)------------------------------- 4- کافی نت (اینترنت پرسرعت ) با تخفیف ویژه اعضا 5-بخش مجزای کودک و نوجوان با انواع سرگرمی ها 6- سالن مطالعه برای برادران و خواهران با ظرفیت 300 نفر نويسندگان حسین ملکوتی اصل موضوعات وب کانون ادبی (شعر و داستان) بخش کودک کتابخانه افتتاحیه مناسبتهای مذهبی مناسبتهای ملی معرفی ونقد کتاب مسابقات کتابخوانی استخدام اطلاعیه ها اخبار شهرستان اشعارزیبا متفرقه کتابخانه کجاست؟ روشهای مطالعه کتابخانه های جهان جملات زیبا اطلاعیه ها اهدای کتاب طرح کتاب من مسابقات کتابخوانی شبکه کتابخوانان حرفه ابی سخنان بزرگان طنزو کاریکاتور تقویم تاریخ لینک دوستان اداره کتابخانه های استان خراسان رضوی جی پی اس موتور جی پی اس مخفی خودرو برای آگاهی از تازه های کتاب کلیک کنید سخنان ویزه جریان فکری شهید مطهری در زمان حیات آن شهید، کسانى که او را مى‌شناختند، زیاد نبودند و کسانى که به عمق برجستگى و نورانیت فکرى او آشنا بودند، بازهم کمتر بودند؛ اما امروز در محیط ذهنى انقلاب، جریان فکرىشهید مطهرى، جریان ممتازى است. این کتابها و مباحث و گفتارهایى که آن عالم دلسوز و مؤید من عند الله، به آن‌ها پرداخته است چه مباحث اجتماعى، چه مباحث فکرى، چه مباحث عمومى و چه مباحث فلسفى خاص یکایک آن‌ها، براى جامعه لازم و حیاتى است. البته از این کتابها، همه نمى‌توانند استفاده کنند سطح خاصى دارد اما مى‌شود کارى کرد که از این مطالب، همه‌ى جامعه و جوانان ما استفاده کنند.\| سخنرانى در دیدار با گروه کثیرى از معلمان و مسئولان امور فرهنگى کشور و جمعى از کارگران، به مناسبت روز معلم و روز جهانى کارگر۱۲/ ۰۲/ ۱۳۶۹ ------------------------------ باید پدران و مادران ، بچه ها را از اول با کتاب محشور و مأنوس بکنند. حتی باید بچه های کوچک با کتاب انس پیدا کنند. بچه هایمان را هم از اول کودکی عادت بدهیم که کتاب بخوانند؛ مثلاً وقتی می خواهند بخوابند، کتاب بخوانند و بخوابند. وقتی که ایام روز فراغتی هست، یا مثلاً روز جمعه ای که بازی می کنند، بخشی از آن را حتماً برای کتاب قرار بدهند. در تابستان ها که بچه ها و جوانان تعطیل هستند، حتماً کتاب بخوانند؛ کتاب هایی را معین کنند، بخوانند و تمام کنند. پرداخت آنلاین برای کمک به انجمن خیرین کتابخانه ساز استان خراسان رضوی روی تصویر زیر کلیک کنید قالب وبلاگ ابزار زیباسازی وبلاگ